Citytrip
Blijf op de hoogte en volg Cora
05 Februari 2018 | Oeganda, Kampala
Elke morgen stappen wij op onze boda boda en rijden we door Kampala. Voordat we weg gaan, willen we jullie één keer meenemen. We willen proberen om te omschrijven hoe de stad eruit ziet.
Elke morgen stappen we fris en fruitig op de boda. Zodra we op weg zijn rijden we de drukte in. Het verkeer bestaat voornamelijk uit boda boda's en uit taxi's. Tenmiste er staat taxi op maar we hebben inmiddels begrepen dat dit het openbaar vervoer is. Alle studenten en ov reizigers jullie mogen nooit meer klagen over overvolle treinen en als je dat toch doet, krijg je een enkele reis Oeganda. Want deze busjes zijn afgeladen vol. Ook is er geen halte dus ze stoppen als er iemand uit moet. En dan gewoon op de weg. Met het gevolg dat de boda boda ook wel eens flink in de remmen moet.
Als je pech hebt rijd je achter een grote diesel vrachtwagen en hier doen ze niet aan milieu zuinige auto's met het gevolg dat je een flinke teug roet inademt. We denken dat onze longen nu zwarter zijn dan toen we nog wel eens een sigaretje opstaken.
De stad ruikt ook naar brand. Een AVR hebben ze nog niet uitgevonden dus ze steken alles zelf in de brand. Al die brandjes zien we dus als we achterop zitten.
Als we verder rijden komen we verschillende winkeltjes tegen. Etalages kennen ze hier ook niet dus alles wordt hier buiten tentoongesteld. En met alles bedoelen wij ook echt alles. Van bananen tot bankstellen en van wasemmers tot lijkkisten.
Tussen al het tentoongestelde lopen mensen, honden, kippen, geiten en koeien.
Op sommige kruispunten staan wat politieagenten. Wat ze precies doen is ons een duister raadsel. Soms blazen op een fluitje, maar helaas is er geen Oegandees die hier naar luisterd. Het verkeer valt dan ook echt niet te regelen. Vandaar dat de meeste politiemensen dan maar rustig een krantje lezen aan de kant van de weg.
Het verkeer regelen ze zelf. Hier in Oeganda hebben ze, denken wij, de claxon uitgevonden. Al toeterend zetten ze gewoon hun auto of bommertje voor de ander neer en als het moet rijden ze zelfs tegen het verkeer in.
Omdat het hier erg droog en warm is, is het ook wat stoffig. De nieuwe president heeft bedacht dat de stad schoongeveegd moet worden en heeft dus vegers aangesteld. Ze kennen in Oeganda geen voetgangerspaden en geen fietspaden. Langs elke weg loopt een oranje zand pad en daar moet je op lopen.
Dus de vegers staan elke morgen driftig het oranje zand van de weg te vegen. Het doet een beetje denken aan, dat er iemand elke dag de Mullerpier staat te vegen. Een uurtje later ligt er weer zand op. Maar dat betekend wel dat er een oranje waas over de stad ligt.
Als we 's middags thuis komen, lijkt het erop dat we ons hebben verkleed om gelijk door te kunnen naar de nacht van oranje. Helaas...... we doen ons af van het oranje stof en duiken hoestend ons bedje in.
Elke morgen stappen we fris en fruitig op de boda. Zodra we op weg zijn rijden we de drukte in. Het verkeer bestaat voornamelijk uit boda boda's en uit taxi's. Tenmiste er staat taxi op maar we hebben inmiddels begrepen dat dit het openbaar vervoer is. Alle studenten en ov reizigers jullie mogen nooit meer klagen over overvolle treinen en als je dat toch doet, krijg je een enkele reis Oeganda. Want deze busjes zijn afgeladen vol. Ook is er geen halte dus ze stoppen als er iemand uit moet. En dan gewoon op de weg. Met het gevolg dat de boda boda ook wel eens flink in de remmen moet.
Als je pech hebt rijd je achter een grote diesel vrachtwagen en hier doen ze niet aan milieu zuinige auto's met het gevolg dat je een flinke teug roet inademt. We denken dat onze longen nu zwarter zijn dan toen we nog wel eens een sigaretje opstaken.
De stad ruikt ook naar brand. Een AVR hebben ze nog niet uitgevonden dus ze steken alles zelf in de brand. Al die brandjes zien we dus als we achterop zitten.
Als we verder rijden komen we verschillende winkeltjes tegen. Etalages kennen ze hier ook niet dus alles wordt hier buiten tentoongesteld. En met alles bedoelen wij ook echt alles. Van bananen tot bankstellen en van wasemmers tot lijkkisten.
Tussen al het tentoongestelde lopen mensen, honden, kippen, geiten en koeien.
Op sommige kruispunten staan wat politieagenten. Wat ze precies doen is ons een duister raadsel. Soms blazen op een fluitje, maar helaas is er geen Oegandees die hier naar luisterd. Het verkeer valt dan ook echt niet te regelen. Vandaar dat de meeste politiemensen dan maar rustig een krantje lezen aan de kant van de weg.
Het verkeer regelen ze zelf. Hier in Oeganda hebben ze, denken wij, de claxon uitgevonden. Al toeterend zetten ze gewoon hun auto of bommertje voor de ander neer en als het moet rijden ze zelfs tegen het verkeer in.
Omdat het hier erg droog en warm is, is het ook wat stoffig. De nieuwe president heeft bedacht dat de stad schoongeveegd moet worden en heeft dus vegers aangesteld. Ze kennen in Oeganda geen voetgangerspaden en geen fietspaden. Langs elke weg loopt een oranje zand pad en daar moet je op lopen.
Dus de vegers staan elke morgen driftig het oranje zand van de weg te vegen. Het doet een beetje denken aan, dat er iemand elke dag de Mullerpier staat te vegen. Een uurtje later ligt er weer zand op. Maar dat betekend wel dat er een oranje waas over de stad ligt.
Als we 's middags thuis komen, lijkt het erop dat we ons hebben verkleed om gelijk door te kunnen naar de nacht van oranje. Helaas...... we doen ons af van het oranje stof en duiken hoestend ons bedje in.
-
05 Februari 2018 - 16:02
Pa En Ma:
Wij hebben ons gelijk op gegeven bij "grienpies" om actie te voeren. -
05 Februari 2018 - 21:20
Anja Bakhuisen:
Toch maar fijn dat je hier weer terugkomt, schoon land, dieren daar waar het hoort, mooie etalages, fietsje etc. Ik denk dat je niet meer gekleed gaat in oranje :-)
Weer een leuk en pakkend verhaal, nog een paar onvergetelijke dagen en weer veilig terug. Tot zaterdag!!!!
Groeten Anja -
05 Februari 2018 - 21:54
Iris:
En toch mis ik nu weer die foto’s bij het verhaal... om nog net ietsje meer in de beleving te komen van die blond-oranje Nederlandse dames :) Anyway: leuk geschreven weer!
Tot zaterdag al mam, Xx -
06 Februari 2018 - 08:27
Joke De Ridder:
Wat een wereld van verschil..het wordt voor jullie weer wennen in het "schone"Nederland;)
Zit het er al weer bijna op, goeie dagen nog en veilige reis naar huis! -
06 Februari 2018 - 12:07
Ruth:
Blij als jullie weer veilig thuis zijn! Xx -
07 Februari 2018 - 20:35
Tante Corrie De Goeij:
Nou Cora, bedankt voor alle reisverslagen. Een wereld gaat voor je open. Het was heel interessant om jullie belevenissen te volgen. Een fijne terugreis en daarna een prettige vakantie in de sneeuw! -
08 Februari 2018 - 10:03
Stephanie:
Geweldig verhaal. Fijn als jullie weer veilig thuis zijn. -
08 Februari 2018 - 16:13
Simone:
Iedere keer geniet ik van jullie verhalen! Veel dingen herken ik. Het is zo bijzonder en indrukwekkend! Jullie gaan jullie avontuur bijna afsluiten .... terug naar het schone en overgeorganiseerde Nederland! Dat zal ook wel weer raar zijn! Goede terugreis en jullie mogen trots zijn! Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
