Wie van de drie
Blijf op de hoogte en volg Cora
01 Februari 2018 | Oeganda, Kampala
Hallo mijn naam is: Co/arts assistent en ik doe verpleegkundig werk.
Hallo mijn naam is: Verpleegkundige en ik doe verpleegkundig werk.
Hallo mijn naam is: Familie en ik doe verpleegkundig werk.
Nou welkom alle drie en onze eerste vraag is: "Wat voor werkzaanheden doen jullie allemaal."
Co/arts assistent: "Nou ik doe best veel. Ik begin 's morgens eerst met het lopen van de ronde. Dan pak ik de status van de desbetreffende patient en noteer ik het een en ander. Ik zeg aan de verpleegkundige wie er een schoon verband moet. Ik verzorg de zakjes bloed als een patient bloed moet krijgen. Ik neem bloed af bij patienten waar dat moet. Ja dat is het wel zo'n beetje.
Verpleegkundige: " Nou ik doe ook best veel. Als ik zin heb loop ik mee met de ronde. Ik zorg ervoor dat iedereen een schoon verbandje krijgt. Ik vouw gazen voor de pakketten voor het verbinden. Ik geef medicatie. Ja als ik het zo opnoem doe ik best aardig wat."
Familie: " Tja ik doe gewoon mijn plicht. Ik was de patient, maak het bed op. Ik sop de bedden. Ik vouw gazen voor de verpleegkundige. Ik maak eten klaar en geef sonde voeding. Ik koop medicatie en gazen. Ik zorg ervoor dat mijn familie op tijd zijn medicijnen krijgt. Ik ben er eigenlijk 24 uur voor hen."
Nou nou wat een verhalen zeg. Nu nog de laatste vraag voor we een keuze kunnen maken.
Is het moeilijk werk.
Co/arts assistent: " Nou mijn werk is best ingewikkeld. Het is heus niet zo makkelijk om de goede status bij de goede patient te vinden. En ik vergeet eigenlijk ook steeds wat ik gisteren heb geleerd dus vraag ik maar elke dag hetzelfde. Dat bloed prikken is ook niet makkelijk. Bij die kleine kinderen zie de bloedvaten niet echt gemakkelijk dus ik moet echt vaak prikken voor een beetje bloed. En dan elke keer weer mijn dilemma; moet ik nou een nieuwe naald nemen of niet? Nou ik neem een nieuwe naald als ik 3 keer heb mis gestoken."
Verpleegkundige: " Ik sluit me bij mijn vorige spreker aan. Het is best lastig om te onthouden wie er nu een nieuw verbandje moet of niet. Dus ik doe eigenlijk maar wat. Ook de medicatie is een grote verantwoordelijkheid. Eigenlijk vergeet ik de pijn medicatie nog wel eens. Nou dan geef ik het maar erna. Dus je moet er wel tegen kunnen als kinderen huilen."
Familie: " Nou ik weet gewoon wanneer er verbanden zijn gewisseld en wanneer mijn familie is geopereerd. Ik vind het niet moeilijk hoor."
Wie is nu de echte verpleegkundige?
En wij? Wij kijken er met verwondering naar en huilen stiekem een beetje mee met al die kinderen.
-
01 Februari 2018 - 14:53
Pa En Ma:
Huil maar niet meisje, morgen geef je een mooi feestje voor die kindertjes. -
01 Februari 2018 - 16:00
Lieneke:
Wij huilen met je mee... -
01 Februari 2018 - 16:02
Hester:
Wat een verhaal zeg!!! Cor, jou kennende heb je zeker wel vaak op het puntje van je tong moeten bijten -
01 Februari 2018 - 16:59
Anneke:
Sterkte daar hoor -
01 Februari 2018 - 17:45
Alida :
Hoi meiden,
Wat jammer, dat alles daar zo onprofessioneel en onempatisch verloopt. Traumatisch voor die kinderen zeg. Zij dragen dit hun hele leven met zich mee. Ik had gedacht, dat de stichting ,die jullie uitgezonden heeft, al wel wat in de melk te brokkelen had gehad.
Hou jullie voor, dat jullie wel van grote betekenis zijn en waren voor de kinderen, tijdens jullie verblijf.
Hou de moed erin, jullie zijn er bijna!
Liefs Aal -
01 Februari 2018 - 22:50
Hanneke:
O help. Wat zien jullie af en wat hebben wij een geluk dat we in Nederland wonen. Veel sterkte met het laatste stukje. Jullie hebben een heel veel goeds gedaan! -
05 Februari 2018 - 15:24
Fam Donker:
Hi nurses Wat een triest verhaal. Mijn hart huilt met jullie mee. Wat als je wees bent en geen of nauwelijks familie. Dan ben je overgeleverd aan de luimen van mensen die geen plezier in hun werk hebben. Zijn bij de lokale kerken geen vrijwilligers te charteren. Hoe lang is de gemiddelde opname per patiëntje en de afstand naar hun leefomgeving. Misschien is het toch wel goed om e.ea. bij de organisatie waar jullie voor uitgezonden zijn te attenderen. Niet geschoten is altijd mis.Heel veel sterkte voor de rest van jullie verblijf.
Groetjes T.anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley